Ciało i umysł, interpretowane zgodnie z koncepcją holistyczną
Irydologia jest dyscypliną, która poprzez obserwację i badanie tęczówki bada fizyczne i psychiczne aspekty człowieka, określając w ten sposób jego predyspozycje do zapadania na określone patologie , stopień upojenia i reakcje behawioralne .
Za pomocą irydologii przeprowadza się badanie tęczówki w celu ustalenia zapobiegawczej i globalnej równowagi zdrowia , dzięki tęczówce można faktycznie poznać organiczną budowę podmiotu , jego witalność , zdolność reaktywną zarówno fizyczną, jak i psychiczną, stan i stan jego organów .
Dlatego irydologia nie jest metodą diagnostyczną, ale analizą , w której ocenia się np. obciążenie toksynami narządów wydalniczych (nerki, płuca, skórę, jelita) i ich jakość , możemy ją określić jako metodę przyczynową, tj. zbadanie pierwotnej przyczyny braku równowagi.
Nowoczesna irydologia narodziła się w 1800 roku na Węgrzech, dzięki lekarzowi Ignazowi von Peczely , dzięki niemu i jego następcom na całym świecie narodziły się różne szkoły myślenia :
- Szkoła niemiecka z czysto organiczną interpretacją
- Szkoła francuska o adresie homeopatycznym, energetycznym i naturopatycznym oraz szkoła amerykańska
- Szkoła włoska o wielowymiarowym adresie, a do głównych jej przedstawicieli można zaliczyć Luigiego Costacurtę i Sigfrieda Rizziego, któremu zawdzięczamy wynalezienie map irydologicznych , które do dziś są wykorzystywane podczas analizy tęczówki.
Jak już powiedzieliśmy, badanie irydologiczne analizuje różne aspekty jednostki , konstytucjonalne, psychiczne i energetyczne, wszystkie te aspekty wraz z ich specyficzną interpretacją przyczynią się do zarysowania ogólnego obrazu osoby, określenia jej cech .
Przyjrzyjmy się szczegółowo różnym rodzajom badań irydologicznych:
- Irydologia konstytucyjna , funkcjonalna i sektorowa weryfikacja narządów i układów. Analiza różnych wrażliwych terenów
- Irydologia psychosomatyczna psychobehawioralna analiza charakteru, badanie traum fizycznych i psychicznych
- Psychologiczna irydologia metoda analizy osobowości jednostki
- Irydologia bioenergetyczna analizuje synergię pomiędzy podstawowymi strukturami: ciałem fizycznym, energią życiową i psychiką
CO MOŻNA WYKRYĆ NA PODSTAWIE ANALIZY TĘCZÓWKI?
- Konstytucyjna siła i słabość (predyspozycje do chorób)
- Podstawowe potrzeby żywieniowe (w odniesieniu do różnych typów)
- Nadmierna lub niedostateczna aktywność układu pokarmowego , narządów, tkanek i gruczołów
- Słabe przyswajanie składników odżywczych
- Obecność nagromadzeń toksyn
- Zdolność eliminacyjna narządów wydalniczych
- Predyspozycje cukrzycowe
- Przekrwienie układu limfatycznego
- Zaburzenia krążenia i krążenia
- Skłonność do zapalenia tkanek
- Sprawność ośrodkowego układu nerwowego i autonomicznego układu nerwowego
Dzięki badaniu irydologicznemu za pomocą odpowiedniego instrumentu zwanego irydoskopem możemy zatem rozróżnić różne typy tęczówek iw konsekwencji prześledzić ich patologiczne tendencje .
Irysy dzielą się na trzy rodzaje:
- Haematognea , ciemne irysy (wszystkie odcienie brązu) należące do ludów, które w starożytności pochodziły z gorących krajów, takich jak Afryka, cechą charakterystyczną tych irysów jest to, że muszą „karmić się” egzogennym ciepłem.
- Limfatyczne, przezroczyste tęczówki (wszystkie odcienie szaro-niebieskie) należące do ludów, które w starożytności pochodziły z zimnych krajów, takich jak kraje nordyckie, cechą charakterystyczną tych tęczówek jest wytwarzanie endogennego ciepła (stany gorączkowe, stany zapalne, alergie)
- Tęczówki mieszane, wyraźne (wszystkie odcienie zieleni) ze skłonnością do krwiopochodnych, jeśli przeważa tkanka brązowa, lub limfatycznych, jeśli przeważa tkanka jaśniejsza niebieska. Jest rzeczą oczywistą, że te tęczówki będą charakteryzować się zjawiskami patologicznymi należącymi do dominującego koloru podstawowego .
Po ustaleniu przynależności do typów tęczówek opisanych powyżej, przejdziemy do podstawowych aspektów , które pozwalają nam lepiej zrozumieć, które cechy genetyczne lub nabyte charakteryzują tęczówkę i które dostarczają nam wielu informacji:
- Budowa > ocena koloru tła tęczówki na strukturę tkanki tęczówki (znak genetyczny)
- Ułożenie > ocena ułożenia strukturalnego włókien łącznych tworzących teksturę tkanki tęczówki (znak genetyczny)
- Diateza > obecność kolorów dodanych do koloru tła tęczówki (znak nabyty)
Budowa limfatyczna
W układzie limfatycznym , gdzie kolor tęczówki waha się od jasnoniebieskiego do szarego , z ciemnoniebieskim kolorem warstwy podstawnej zrębu, jako osobliwą cechę odnajdziemy widoczne miękko rozciągnięte włókna i charakterystyczne prześwitowanie zewnętrznej krawędzi korona.
Patologiczne tendencje tych tęczówek dotyczą głównie surowiczych i immunologicznych struktur śluzowych, zaburzeń układu limfatycznego , zaburzeń układu moczowego, skłonności do zakwaszenia gleby , a co za tym idzie , predyspozycji do wrzodów żołądka, chorób mocznicowych, reumatycznych i alergicznych, wzmożonej gorączki i przeciążenie układu odpornościowego .
Krwiopochodna konstytucja
Hematogenna struktura charakteryzująca się kolorem tęczówki , który zmienia się od jasnobrązowego do mahoniowego, ma , w przeciwieństwie do poprzedniego przykładu, aksamitny wygląd zrębu tęczówki, co uniemożliwia dostrzeżenie leżących poniżej włókien. Często te tęczówki charakteryzują się szczególnym stężeniem pigmentu (nagromadzenie toksyn lub przewlekłość) lub oczyszczaniem (stany zapalne). Ich skłonność patologiczna związana jest z zaburzeniami krwi (dyskrazja), hiperglikemią, hiperlipidemią, niedoborami witamin, niedoborem składników mineralnych i mikroelementów, dużą skłonnością do chorób metabolicznych (cukrzyca, dna moczanowa, otyłość), podostrymi procesami patologicznymi ze zwiększoną tendencją do przewlekłości i niską aktywnością gorączkową.
Konstytucja mieszana
Wreszcie w konstytucji mieszanej, gdzie kolor tęczówki charakteryzuje współwystępowanie jasnoniebieskiego lub szaroniebieskiego i jasnobrązowego lub zielonego , zawsze należy zweryfikować, jaka jest dominacja chromatyczna.
Cechą charakterystyczną tych tęczówek jest centralna heterochromia , czyli inny kolor niż reszta tęczówki tylko dokładnie w centralnej części tej samej.
Patologiczne tendencje tęczówki mieszanej to głównie te dotyczące układu wątrobowo-żółciowego, problemy trawienne spowodowane słabością genetyczną o możliwym charakterze enzymatycznym i/lub fermentacyjnym, osłabienie odporności jelitowej, zwiększona skłonność do drgawek, spastyczne zaburzenia krążenia ciśnienie krwi, , zaburzenia nerek, pęcherza moczowego i skłonność do kamicy żółciowej.
Istnieje wiele innych znaków tęczówki, które naturopata specjalizujący się w irydologii jest w stanie zinterpretować zgodnie z różnymi szkołami nauczania, wszystkie mające na celu znalezienie lub utrzymanie homeostazy.
Ścieżka dociekań irydologicznych to podróż przez najgłębsze aspekty człowieka, zdolna do pobudzenia wewnętrznego poszukiwania energii psychicznej i fizycznej oraz wsparcia użytkownika w wyborze najbardziej odpowiedniej naturalnej ścieżki dla jego konstytucji i objawów.
Vanessa Parducci
vanessaparducci@gmail.com
Telefon: (+39) 3315273739
Zintegrowana funkcjonalna naturopatia i profilaktyka
Mikrosemiotyka oftalmiczna
chińska medycyna
Konsultant ds. energii
Konsultantka kosmetyków naturalnych
Naturalna medycyna dla psów